Aan alles komt een einde.....

Vandaag zit ik alleen in Sao Paulo, Dennis is gisteren al vertrokken. Dat heb je als ik naar Nederland moet en hij naar Belgie. Maar leuk is het niet, je bent 7 weken volop samen en dan kun je de reis toch niet volledig samen eindigen...

Als het goed is, is Dennis nu net thuis.

Ik kom morgen 14.15 aan in Bremen, waar mijn oudertjes staan te wachten.

Ik kan terugkijken op een prachtige reis, als ik mijn foto´s terugkijk ben ik gelukkig en blij dat ik de mogelijkheid heb om deze prachtige reis te hebben gemaakt. Mijn tijd met Marieke was heel leuk, prachtige landen en avonturen. Marieke was altijd lekker vlot en we hebben heel wat afgelachen. De lokale salsacontest in Ecuador, de warme baden met allerlei zwarte haren, ziek zijn in Peru, de nodige pech in Bolivia, de pampastoer en dan het samenkomen in Valparaiso.

Met Dennis was het een en al romantiek. Lekker eten, paragliden, de prachtige en zware inca trail, samen ziek zijn in Bolivia, genieten van al het natuurschoon en ander schoon (he Dennis)iniguazu, de geweldige vibe van Samba in Rio de Janeiro en de prachtige stranden van Brazilie.

Maar het is ook goed geweest, ik heb zin in de winter, de kids van mijn zus knuffelen, het weerzien van vrienden en familie, de Belgische kerstmarkten ennatuurlijk lekker vreten!

Tot snel allemaal! XXX

Argentijnse tango, Argentijnse wijn en Argentijnse mannen!

Hallo!

Na een heerlijk mexicaanse griepje na onze inca trail zijn we weer op de been. Bolivia hielp niet echt mee met het recovering proces vanwege de niet bestaande supermarkten, weinig groente en vet eten. Desondanks hebben we Bolivia wel in ons hartje gesloten. Argentinie heeft meer te bieden op het gebied van eten. De grens nog maar net over en we hebben onszelf eerst getrakteerd op een flinke Argentijnse steak. Die zijn megagroot en zo lekker, voor 5 euri op de eerste rang.

Gisteren hebben we ons gewaagd aan een Argentijnse tango in Salta, het noorden van Argentinie..toch niet makkelijk met onze salsaheupjes, maar wel een prachtige dans. Vandaag zijn we naar El Cafayate geweest, het wijngebied hier en dat hebben we geweten. MET MATE drinken doen wij niet aan, dus wij zaten lekker jolig op onze tour. We hebben een heerlijk wit wijntje ontdekt en het lekker afgeblust (of was het andersom) met een gourmet lunch bestaande uit zalm op een bedje van geroosterde groente met een lekkere creme brulee....dan is het leven zo mooi!

De mannen hier hebben weer wat meer interesse in de vrouw, zo stonden we op de tour af en toe toch wel dichtbij een flinke richel voor een goede foto. De gids fluisterde me nog in, dat mocht Dennis onverhoopt naar beneden vallen, dat hij wel een goede Argentijnse cowboy voor me zou vinden. ZO vriendelijk, die mensen hier!

Ik hou mijn Dennisje toch maar....

Morgen staat er een busreis van 19 uren voor de deur en vertrekken wij langzaam richting Paraguay...

Nog twee weekjes en dan zijn we weer terug in de kou, maar we kijken erg uit naar de kerstdagen.

Tot snel iedereen! XXX

Meniek en Dennis in Argentinie en Chili

Hallo!

Na wat nare verhalen van reismaatje Marieke (die ongeveer van alles beroofd is wat waardevol was) toch even een positieve noot. Dennis is hier nu anderhalve week (of voor de Belgen; een week en een half) en dat is super. We zijn heerlijk uiteten geweest en naar de kust gegaan, waar we Marieke nog weer hebben ontmoet. Dat was heel gezellig! En gelukkig voor haar, komt haar vriend nu ook binnen 2 dagen.

Dennis en ik hebben net geparaglide in Iquique (Chili) en dat was geweldig. Even zo{n rush door je lichaam. Het uitzicht was prachtig en de wind uitstekend! Nu wachten we op een busje helemaal naar het noorden van Chili, waar we de oversteek maken naar Peru, want binnen een week lopen we de veelbelovende Inca Trail.

Marieke en Andreetje: heel veel plezier samen!

Marijkje: haal die afscheurkalender maar..ik ga er ook eentje nodig hebben

Danique: Ik heb vanacht over je gedroomd dat je me helemaal zat te vertroetelen...ik mis jullie!

Anna Catharina: Hoe is het bij jullie? Laat je iets weten! xx

hele dikke kus voor iedereen!

ciao

Bolivia is een land uit duizenden.

We zijn inmiddels een dikke week in Bolivia en het is hier gelukkig weer iets minder beladen met touristen. Bolivia is het armste land van Zuid Amerika. De sfeer is echter heel prettig.

We komen net terug van een zogenaamde pampastour waarbij je in bootjes op een rivier vaart waarbij de alligators lekker naast je zwemmen. Een cadeautje van Andre en Marieke voor mijn slagen in Gent. Heel lief en heel erg bedankt allebei! We hadden een jeep geregeld met nog twee Nederlandse jongens en twee Nederlandse meiden. Een lekker Nederlands onderonsje dus. Gelukkig hoorde ik ook overal Vlamingen om me heen, iets minder luid, iets minder opvallend. Maar wel erg leuk!

We zijn nu terug in de hoofdstad La Paz en gaan eens lekker souvenirs shoppen. We doen dan samen nog een plaatsje en dan is het reizen voor mij en Marieke alweer tot een einde gekomen. Het is snel gegaan en het zal nog wel even raar zijn. Maar aan de andere kant betekent dat ook dat het weerzien met de boyfriends dichterbij komt.

Ik zal er nog eventje wat fotootje bijplakken.

ciao XX

Colca Canyon is geweldig!

Met twee Luidruchtige Nederlandse reuzen vertrokken voor een vierdaagse trekking in een supergrote Canyon in het Zuiden van Peru. Marieke en ik heb hebben voor een weekje gesplitst zodat ik een trekking kon maken en Marieke het wonder van Macchu Picchu kon aanschouwen. Ik kom daar namelijk later terug met mijn Dennisje.

Mario, Rutger en ik zijn met onze gids de canyon ingetrokken helemaal naar beneden en terug omhoog. Blijven slapen in erg basic hutjes met harde bedden, geen electriciteit en openlucht toiletten (unieke ervaring om onder de sterrenhemel een ..... te doen)

De trekking was prachtig! En zeker een beetje afzien af en toe. De laatste dag moesten we stijl omhoog 1100 meter stijgen. Maar als je dan kletsnat van het zweet boven aankomt voel je, je de koning te rijk.

En die Belgjes blijven toch lastig te herkennen. We besloten voor een mooie foto bij een rots. Dus ik zeg vriendelijk als ik ben ´ik schop die jongen er wel even af´. Waarnaar die jongen heel lief en lachend zegt. ´Het is wel goed, ik zal er zelf wel afgaan´. Een Brusselaar...

Supermooi, maar ik zal ook blij zijn Mariekje zondag weer te zien voor de floating islands. Ze is een beetje ziek geweest. Ik ook al trouwens...bad food.

ciao XX

Heerlijk al die vieze oude Amerikaanse mannetjes!

Het mooie van reizen is dat je zoveel interessante mensen tegenkomt van alle hoeken van de wereld met verschillende accenten, gedachten en voorkeuren. Erg leuk, als je die mensen ook daadwerkelijk tegenkomt en niet rare oude Amerikaanse mannetjes die naar Ecuador zijn verhuisd om het fascisme in eigen land te onduiken en vervolgens complottheorieen geven over 9/11, hoe aids is ontstaan in een lab van de Amerikaanse overheid en hoe de vaccins van de Mexicaanse griep ongetest en gevaarlijk zijn en hoe ze een high paying job hebben opgegeven om dit alles te onderzoeken!

Ik kan alleen maar zeggen: GET A LIFE!!!!!!!

Verder ontmoeten we ook zeker wel leuk mensen en zien we vooral erg mooie dingen. Momenteel zitten we in het zuiden van Ecuador in een prachtig hostel met zwembad, sauna, bubbelbad en spa. En dat alles voor maar 6 euro per nacht. Er zijn hier prachtige wandeltochten door de bergen, dus die gaan we maken en we gaan ons laten verwennen met een full spa treatment. Drie uren lang jacuzzi, gezichtsbehandelingen, mud mask, massage...voor 30,-

Reizen kan zo mooi zijn!

Nog een paar daagjes en dan gaan we richting Peru. Daar kijken we ook erg naar uit. Dennisje zijn vlucht was gecancelled dus hij mag nu drie daagjes eerder komen! Dus 11 Oktober ontmoeten we elkaar in Argentinie!

Groetjes aan jullie allemaal! En een dikke kus

De peking express is er niks bij!

Nog maar een week weg en ik heb al het idee alsof ik 3 maanden onderweg ben. Vanaf de hoofdstad wilden Marieke en ik meteen als ware ´die hards´ de jungle van Ecuador verkennen. Een tip van de vriend van Marieke bracht op ons op een leuke lodge met kleine boomhutjes waar hij zelf tien jaar geleden was. Een echt backpackers hangout! De buschauffeur kende de plek en zou ons afzetten. Na een rit van 4,5 uur stopten de bus ineens en werden we er bijna uitgegooid. Soms vraag ik me af waarom al deze mensen zo´n haast hebben. De bus gaat altijd weg terwijl je nog moet instappen en we dus als ware A-teamers in de bus moeten springen. Een man riep ons nog na dat we er hier niet uit moesten, maar daar stonden we al!

Even checken bij de lokale bevolking en nee hoor...we moesten nog zeker 4km verderop zijn. Dus wat doe je dan...in de middle of nowhere met een zware rugzak op? Precies..de duim omhoog! De eerste de beste pick up stopte waar wij rennend en wederom rijdende weg in moesten stappen. Naast ons zaten drie ecuadoriaanse tienertjes verlegen te lachen.....al met al hebben de we plaats van bestemming bereikt maar was het vergane glorie. We waren de enige gasten in een van de nog staande hutjes. ´snachts is Marieke in haar mond gepist door een of ander dier...heb ik recht op in bed gestaan om alle dieren van me af te vechten (Marijke, jij kent mij taikwano moves)....van de angst hebben wedicht tegen elkaar geslapen en veel gelachen...1 nacht was voldoende in de jungle!

Momenteel zitten we aan de kust in een heel leuk dorpje en hebben we al meegedaan aan de plaatselijke salsawedstrijd...helaas wel met de enige ecuadoriaan die geen salsa kan, maar hij vond het machtig mooi!...maar ja..ik sta nooit alleen voor lul. Dus heb Marieke en onze nieuwe Amerikaanse vriend ook ingeschreven. Ach met een paar cocktails gaat alles veel soepeler....

Foto´s volgen...

Veilig aangekomen

Voor de mensen die toch een beetje aan me gedacht hebben, ik ben dus veilig aangekomen. Ik ben ongeveer 24 uren onderweg geweest en kreeg onderweg ongeveer 10 kilo eieren voorgeschoteld en bij het hostel mocht ik zowaar weer een lekker bakkie met ei opeten. Ik heb maar even vriendelijk bedankt.

Het hostel is prima en rustig, dus kunnen we even wennen aan onze nieuwe bedtijd. Het i hier 7 uren vroeger dan in Belgie en Nederland...

Ik mis iedereen en alles heel veel.

besitos Meniek